Boże Narodzenie jest jednym z najważniejszych świąt chrześcijańskich. W jego rycie obrzędowym splatają się tradycje łączące elementy chrześcijaństwa z rytuałami i obrzędami odnoszącymi się do judaizmu, religii grecko-rzymskich oraz religii Bliskiego Wschodu (egipskiej, babilońskiej czy perskiej). Samo święto do kalendarza liturgicznego wprowadzone zostało stosunkowo późno – według badaczy miało to miejsce w latach 30. IV wieku po narodzinach Chrystusa. Święta Bożego Narodzenia to czas, w którym tradycje stają się centralnym punktem, kształtującym nasze doświadczenia i definiującym naszą tożsamość kulturową. Same tradycje świąteczne, przekazywane z pokolenia na pokolenie, odgrywają kluczową rolę w zachowaniu kultury i jej ciągłości. Okres Bożego Narodzenia obejmuje praktyki religijne, zwyczaje rodzinne, obrzędy społecznościowe oraz szereg symbolicznych gestów, które mają głęboki sens i wartość dla nas oraz całego społeczeństwa.

Idylliczną magię świątecznego czasu wyznacza czas spotkania Boga z ludźmi i ludzi między sobą.

W słowie "spotkanie" jest zawarty człon "tkanie", czyli czynność wykonywana razem, działanie wspólne i pewna korelacja. Najważniejsza jest głębia spotkań. Jeśli robimy to autentycznie i zależy nam na tym, żeby przebiegało w jak najszczerszej atmosferze, to będziemy do tego wracać. Dlatego też rokrocznie w czasie oczekiwań na Boże Narodzenie, jednoczymy się ponad wszelkimi podziałami, w dobru, szacunku i  wewnętrznym pokoju. Naszego przeżywania tych świąt oprócz wymiaru duchowego ma także wymiar inspirowany tradycją. Jej sens wyraża dzielenie się opłatkiem, podczas Wigilii,
kiedy składamy sobie życzenia, obdarowujemy się upominamy, wspólnie spożywamy tradycyjne potrawy i radośnie kolędujemy. Miła, ciepła i serdeczna atmosfera udzieliła się wszystkim.