Tłumacz języka migowego
Wydarzenia kulturalne
Wizyta w Pałacu
- Szczegóły
SZKOLNA PODRÓŻ DO CZASÓW DOBY STAROPOLSKIEJ, CZYLI WIZYTA W MUZEUM PAŁACU KRÓLA JANA III W WILANOWIE.
Królewski Wilanów jest nieocenionym świadkiem ponad 300-letniej historii. Zmieniały się czasy, tradycje, obyczaje i trendy, a wilanowski pałac wciąż istniał, stając się domem dla wielu znamienitych rodów.
Dnia 18.11.2021r. odbyliśmy wspaniałą podróż do muzeum w Wilanowie, dzięki zaangażowaniu naszej Pani dyrektor Marzeny Cieślak, mieliśmy możliwość poznać jego niezwykle bogata przeszłość. Dzięki temu udało nam się odtworzyć kulinarną historię z XVIIw.
Kuchnia staropolska pełna była kontrastów i niecodziennych połączeń smakowych. To doborowa mieszanka wielu kultur, w której tradycje Zachodu doprawiane były wyraźnymi smakami Wschodu. Odwiedzając królewski Wilanów doświadczyliśmy staropolskiej gościnności wyrażającej się w życzliwości i otwartości. Kultura staropolska stanowi nasze dziedzictwo narodowe, o które się troszczymy i staramy wyobrazić jak to było dawniej.
Dzięki Villa Intrante możemy nie tylko wspominać XVIIw., ale również starać się odtworzyć potrawy z tamtego okresu. Dzięki przepisom z pierwszych książek kucharskich i ich zrekonstruowaniu udało nam się odtworzyć danie główne tzw. Bigosek. Co dla nas w teraźniejszych czasach przychodzi na myśl o przepysznym daniu z kapusty i mięsa, jednak dawniej słysząc słowo Bigosek miało się na myśli potrawę z kapusty faszerowanej rybami serwowaną z sezonowymi dodatkami. Na deser mieliśmy możliwość skosztować Arkas z Potaziem śliwkowym. Była to wspaniała przygoda kształtująca naszą wiedzę na temat postrzeganiu historii kuchni.
Poniżej fotorelacja z wycieczki
Projekt Krokus
- Szczegóły
W poniedziałek (15 listopada) klasa 3h TGH wraz z wychowawczynią Moniką Stempień rozpoczęła projekt „Krokus”. Jest to irlandzka inicjatywa, w której uczestniczą państwa europejskie. Organizatorem projektu jest Holocaust Education Trust Ireland. W Polsce koordynatorem działań jest Żydowskie Muzeum Galicja z Krakowa.
Za nami pierwszy etap - wprowadzenie do projektu. Posadziliśmy na dziedzińcu szkolnym cebulki żółtych krokusów, które zakwitną wczesną wiosną. Upamiętniamy w ten sposób 1,5 miliona dzieci zamordowanych w czasie II wojny światowej. Żółte kwiaty mają przypominać Gwiazdę Dawida, którą Żydzi musieli nosić podczas niemieckiej okupacji.
Przed nami kolejne etapy projektu. Będziemy rozmawiać o Shoah, tolerancji, szacunku, integracji. Zapraszamy wiosną na nasze szkolne podwórko - mam nadzieję, że 25 krokusów zakwitnie!
Tekst: Monika Stempień
Zdjęcia: Dominika Majewska, Angelika Słodek
Szkoła do hymnu
- Szczegóły
W środę 10 listopada Zespół Szkół Gastronomicznych im. prof. Eugeniusza Pijanowskiego po raz kolejny uczestniczył w ogólnopolskiej akcji „Szkoła do hymnu”, organizowanej przez Ministerstwo Edukacji i Nauki. Punktualnie o symbolicznej godzinie 11:11 cała społeczność szkolna wspólnie odśpiewała „Mazurka Dąbrowskiego”. Z uwagi na trwający stan epidemii, hymn odśpiewano w klasach, przy zachowaniu wszelkich zasad bezpieczeństwa. Dodatkowo został on też odtworzony przez szkolny radiowęzeł.
Na szkolnym korytarzu przygotowano gazetkę, która przedstawiała historię powstania hymnu, informacje o jego autorze oraz pierwotną i współczesną jego wersję.
Pieśń ta, napisana przez Józefa Wybickiego w 1797 roku, przez wiele lat towarzyszyła naszym rodakom w kraju i na emigracji. Przywoływała sylwetki bohaterów narodowych, krzepiła serca, wzywała do walki o wolność. Stała się jedną z najważniejszych pieśni narodowych, choć jej wykonywanie w czasie zaborów było zakazane. Po odzyskaniu niepodległości, w 1927 roku „Mazurek Dąbrowskiego” został oficjalnie ogłoszony hymnem państwowym.
Hymn narodowy zawsze towarzyszy ważnym wydarzeniom i świętom. Wspólne śpiewanie tej pieśni jednoczy Polaków, jest okazją do wyrażenia uczuć patriotycznych i budowania poczucia więzi.
Uroczystym śpiewem „Mazurka Dąbrowskiego” my, uczniowie, nauczyciele i inni pracownicy ZSG, uczciliśmy 103. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości. 11 listopada 1918 r. Państwo Polskie narodziło się na nowo. Po rozbiorach i 123 latach niewoli Polska powróciła na mapę świata i mogła się odbudowywać i rozwijać.
Wspólne odśpiewanie Hymnu Narodowego było wyrazem naszej wspólnoty i miłości do Ojczyzny oraz doskonałą lekcją patriotyzmu.
Varia - „Żeby nie było śladów”
- Szczegóły
Słowo varia pochodzi z języka łacińskiego, posiada wiele znaczeń. Na nasze potrzeby będzie oznaczało różnorodne przemyślenia oraz zbiór refleksji po obejrzanym filmie.
Najpierw krótki kontekst historyczny. Akcja filmu to rok 1983, a zatem oficjalnie trwa stan wojenny w Polsce. Jest maj, uczniowie w całym kraju zdają egzaminy maturalne. Jeden z nich, absolwent warszawskiego liceum Grzegorz Przemyk, jest po pisemnych egzaminach z języka polskiego i historii. Idzie na Plac Zamkowy, by przed egzaminami ustnymi spotkać się z kolegami.
I w tym momencie zaczyna się nasz trwający prawie trzy godziny film. Jest to trudna dla współczesnego widza opowieść o tragicznej śmierci młodego chłopaka i jej następstwach. Opowieść o jego matce-poetce oraz działaczce „Solidarności” Barbarze Sadowskiej. Jednak pierwszoplanową postacią jest Cezary F. przyjaciel chłopaka, świadek jego katowania na komisariacie milicji. Nasz bohater ma być częścią ogromnej manipulacji i przeinaczania prawdy przez komunistyczne władze. W tym momencie, by spróbować pokazać czym był komunizm, któremu próbuje przeciwstawić się Cezary F. posłużę się cytatem z książki „ Struktura kłamstwa” Piotra Wierzbickiego: „Kłamstwa nie chodzą w pojedynkę. Kłamstwa chodzą parami. Stadami uporządkowanymi. Kłamstwa układają się w system”.
I o tym tak naprawdę według mnie jest ten film.
Przed nami na lekcjach języka polskiego i historii wspólna varia. W tym miejscu, chcę napisać, że podobała się nam, nauczycielom postawa naszych uczniów z klas trzecich i czwartych z którymi wspólnie oglądaliśmy film – to skupienie, uwaga i ..cisza.
autor: Monika Stempień
