Dekoracja szkolnaW środę 10 listopada Zespół Szkół Gastronomicznych im. prof. Eugeniusza Pijanowskiego po raz kolejny uczestniczył w ogólnopolskiej akcji „Szkoła do hymnu”, organizowanej przez Ministerstwo Edukacji i Nauki. Punktualnie o symbolicznej godzinie 11:11 cała społeczność szkolna wspólnie odśpiewała „Mazurka Dąbrowskiego”. Z uwagi na trwający stan epidemii, hymn odśpiewano w  klasach, przy zachowaniu wszelkich zasad bezpieczeństwa. Dodatkowo został on też odtworzony przez szkolny radiowęzeł.

Na szkolnym korytarzu przygotowano gazetkę, która przedstawiała historię powstania hymnu, informacje o jego autorze oraz pierwotną i współczesną jego wersję.

Pieśń ta, napisana przez Józefa Wybickiego w 1797 roku, przez wiele lat  towarzyszyła naszym rodakom w kraju i na emigracji. Przywoływała sylwetki bohaterów narodowych, krzepiła serca, wzywała do walki o wolność. Stała się jedną z najważniejszych pieśni narodowych, choć jej wykonywanie w czasie zaborów było zakazane. Po odzyskaniu niepodległości, w 1927 roku „Mazurek Dąbrowskiego” został oficjalnie ogłoszony hymnem państwowym.

Hymn narodowy zawsze towarzyszy ważnym wydarzeniom i świętom. Wspólne śpiewanie tej pieśni jednoczy Polaków,  jest okazją do wyrażenia uczuć patriotycznych i budowania poczucia więzi.

Uroczystym śpiewem „Mazurka Dąbrowskiego” my, uczniowie, nauczyciele i inni pracownicy ZSG, uczciliśmy 103. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości. 11 listopada 1918 r. Państwo Polskie narodziło się na nowo. Po rozbiorach i 123 latach niewoli Polska powróciła na mapę świata i mogła się odbudowywać i rozwijać.

Wspólne odśpiewanie Hymnu Narodowego było wyrazem naszej wspólnoty i miłości do Ojczyzny oraz doskonałą lekcją patriotyzmu.

 

Sens filmowySłowo varia pochodzi z języka łacińskiego, posiada wiele znaczeń. Na nasze potrzeby będzie oznaczało różnorodne przemyślenia oraz zbiór refleksji po obejrzanym filmie.

Najpierw krótki kontekst historyczny. Akcja filmu to rok 1983, a zatem oficjalnie trwa stan wojenny w Polsce. Jest maj, uczniowie w całym kraju zdają egzaminy maturalne. Jeden z nich,  absolwent warszawskiego liceum Grzegorz Przemyk, jest po pisemnych egzaminach z języka polskiego i historii. Idzie na Plac Zamkowy, by przed egzaminami ustnymi  spotkać się z kolegami.

I w tym momencie zaczyna się nasz trwający prawie trzy godziny film. Jest to trudna dla współczesnego widza opowieść o tragicznej śmierci młodego chłopaka i jej następstwach. Opowieść o jego matce-poetce oraz działaczce „Solidarności” Barbarze Sadowskiej. Jednak pierwszoplanową postacią jest Cezary F. przyjaciel chłopaka, świadek jego katowania na komisariacie milicji. Nasz bohater ma być częścią ogromnej manipulacji i przeinaczania prawdy przez komunistyczne władze. W tym momencie,  by spróbować pokazać czym był komunizm, któremu próbuje przeciwstawić się Cezary F. posłużę się cytatem z książki „ Struktura kłamstwa” Piotra Wierzbickiego: „Kłamstwa nie chodzą w pojedynkę. Kłamstwa chodzą parami. Stadami uporządkowanymi. Kłamstwa układają się w system”.

I o tym tak naprawdę według mnie jest ten film.

Przed nami na lekcjach języka polskiego i historii  wspólna varia. W tym miejscu, chcę napisać, że podobała się nam,  nauczycielom postawa naszych uczniów z klas trzecich i czwartych z którymi wspólnie oglądaliśmy film – to skupienie, uwaga i ..cisza.

autor: Monika Stempień

Plansza „Bierzemy udział w akcji Żonkile”

W ramach edukacji patriotycznej i realizowania licznych projektów varsavianistycznych wyruszyliśmy  na spacer, którego tematem było uczestnictwo w akcji "Żonkil", zorganizowanej przez Muzeum Polin. Włączyliśmy  się do akcji Żonkile, upamiętniającej powstanie w getcie warszawskim poprzez realizację scenariuszy lekcyjnych, uczestnictwo w webinarium oraz wykorzystaniu specjalnej oferty zawierającej pakiet nowych, atrakcyjnych materiałów edukacyjnych – karty pracy oraz scenariusze zajęć. Braliśmy udział w wyjątkowych premierach filmowych i literackich na kanale YouTube oraz na Facebooku Centrum Edukacyjnego Muzeum POLIN. Dodatkowo, spotkaliśmy się przed warszawskim muralem upamiętniającym to wydarzenie.

W Królewskich Łazienkach

Zapraszamy was do zapoznania się z reportażem edukacyjnym jednej z uczennic, uczestniczących w projekcie kulturowym, którego celem są spacery varsavianistyczne. Trasa spacerów po ogrodach wiedzie od Pałacu na Wyspie poprzez pomnik Herkulesa, Starą Oranżerię z Teatrem Królewskim, Świątynię Egipską, Amfiteatr aż po Pałac Myślewski. Takie literacko-teatralne spacery w przestrzeniach królewskich to nie tylko miejsce na wypoczynek i dobrą zabawę, ale także poznawanie historii Warszawy. Łazienki były jedną z pierwszych królewskich rezydencji, które powstawały na terenie Ujazdowa przez paręset lat. Niewielu osób wie, że na ich terenie znajdziemy m.in. jeden z ostatnich w Europie teatrów dworskich, pozostałości egzotycznego sadu, a nawet portret boga Apolla... z twarzą króla Poniatowskiego! Zobaczcie sami, co jeszcze kryją tajemnicze przestrzenie Łazienek! Zdjęcia wykonały uczestniczki projektu, pod kierunkiem studentów UW. Artykuł jest autorstwa Miki Kijewicz z 2 dp.