Tłumacz języka migowego
Projekty WIE
"Słodka Eko-WIEdza”
- Szczegóły
Od kilku miesięcy uczniowie Zespołu Szkół Gastronomicznych im. prof. E. Pijanowskiego mogli realizować założenia projektowe dofinansowane przez m.st. Warszawę w ramach Warszawskich Inicjatyw Edukacyjnych na rok 2022 r. Dofinansowanie dotyczyło działań związanych z realizacją projektu „Słodka Eko-WIEdza”. Zgodnie z planowanymi działaniami Uczniowie uczestniczyli w zajęciach warsztatowo-laboratoryjnych w Zakładzie Technologii Owoców i Warzyw i w Zakładzie Technologii Mleka Instytutu Nauk o Żywności SGGW w Warszawie. Na zajęciach Uczniowie mogli poznać znaczenie technologiczne dodatków wykorzystywanych do produkcji napojów min. barwniki, stabilizatory, słodziki i aromaty. Ponadto mieli możliwości wykonania mlecznych produktów fermentowanych smakowych z dodatkiem i bez dodatku cukru i dokonali porównawczej oceny organoleptycznej tych produktów. Dodatkowo Uczniowie wykonali oceny mikroskopowej cech morfologicznych komórek bakterii fermentacji mlekowej z gatunku Lactobacillus rhamnosus… a także znaleziska laboratoryjnego z gatunku Musca domestica.
Muzeum Niepodległości
- Szczegóły
W ramach projektu "Jak przygoda, to tylko w Warszawie" udaliśmy się na niezwykle fascynujące "przygody"- spotkania kulturowe.
W dniu 11 maja 2022 roku nasza społeczność szkolna pod przewodnictwem dyrektor Marzeny Cieślak uczestniczyła w niezwykłych wydarzeniach organizowanych przez Muzeum Niepodległości w Warszawie. Początek tego artystyczno-historycznego dnia stanowił varsavianistyczny spacer w ramach projektu Warszawskich Inicjatyw Edukacyjnych „Jak przygoda, to tylko w Warszawie”. Uczniowie zgromadzili się na placu Bankowym, aby wysłuchać pogadanki organizatorek na temat architektury Warszawy przedwojennej. Następnie uczniowie pod opieką p. Aleksandry Wojciechowskiej, Moniki Stempień i koordynatora SzPEK Ewy Bielak zgromadzili się w Pałacu Przebendowskich w Warszawie. Uroczystość rozpoczęła dr Beata Michalec, która powitała wszystkich przybyłych Gości, uczestników obu spotkań. Wśród zaproszonych gości byli:
Stella Zylbersztajn-Tzur - działaczka społeczna z Izraela
Krystyna Budnicka - członkini Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu, honorowa obywatelka miasta stołecznego Warszawy
Roman Kochanowicz - Dyrektor Muzeum Romantyzmu w Opinogórze
Leonard Sobieraj - Dyrektor Muzeum Mazowieckie w Płocku
Katarzyna Spoczyńska-Król - prezes To3warzystawa Przyjaciół Warszawy Oddział Miłośników Bródna
Ewa Skrońc-Bielak - prezes Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, oddział Tarchomin
dr Leszek Marek Krześniak - prezes Polskiej Fundacji Kościuszkowskiej.
Śniadanie z "Ludźmi bezdomnymi" w Cisach
- Szczegóły
W ramach realizowanego projektu Warszawskich Inicjatyw Edukacyjnych pt. "Jak przygoda, to tylko w Warszawie" wyjechaliśmy razem z Tomaszem Judymem z Warszawy na rekonesans do miejscowości uzdrowiskowej Cisy. Co tam zaobserwowaliśmy?
Mimo warszawskich niepowodzeń Judym z wielką pasją przystępuje do pracy w Cisach. Szybko zapoznaje się z warunkami pobytu w zakładzie leczniczym oraz realiami życia w czworakach. Od podstaw organizuje szpital dla ludności (reaktywuje zarzuconą ideę nieżyjącego właściciela Cisów, pana Niewadzkiego). Stara się o przeniesienie czworaków w zdrowsze miejsce, by zapobiec rozwojowi chorób dokuczających biedocie. Upowszechnia wśród ubogich zasady higieny (mieszkają w strasznym brudzie razem ze zwierzętami, nieodpowiednio się odżywiają). Ważnym etapem działalności Judyma w Cisach jest program podniesienia zdrowotności kurortu. Wrzucenie Krzywosąda do stawu kończy społeczną misję Judyma w Cisach. Tu znowu bohater pokazał swoją bezkompromisowość w walce ze złem Program podniesienia zdrowotności oparty na rzetelnych obserwacjach i zdobytej wiedzy byłby zapewne szansą tego miasteczka – rozrost kurortu przyniósłby może wielkie dochody, zaś miejscowi chłopi przestaliby chorować. Tak dobrze rozwinięta przy pomocy Joasi praca szpitala znowu stanie pod znakiem zapytania – niewygodny lekarz, traci posadę i musi wyjechać.My "wprosiliśmy" się na poczęstunek do jednego z wiejskich gospodarzy w Cisach, jak to zwykle u nas bywa podczas dramowej interpretacji tekstu...
A tu prezentujemy dwa przepis kuchni ludowej, które przygotowaliśmy na to niezwykłe śniadanie.
Krokiety z grochu nadziewane
30 dkg purée grochowego mieszamy z 1 drobno posiekaną i przesmażoną cebulą. Dodajemy przyprawy: majeranek, pieprz, sól oraz namoczoną wcześniej w wodzie i odciśniętą bułką (np. typu kajzerka). Dodajemy 2 jajka i wyrabiamy masę.
Teraz trzeba przygotować nadzienie: 1 duża cebula pokrojona w cienkie talarki i lekko przesmażona, do której dodajemy 20 dkg grzybów (mogą być pieczarki, ale aromatyczniejsze będą grzyby leśne, które można zastąpić 4 dkg grzybów suszonych). Dusimy pod przykryciem.
Gdy farsz ostygnie, trzeba całość drobno posiekać, dobrze wymieszać 2 łyżkami kaszy manny, utartym ząbkiem czosnku, solą, pieprzem i surowym jajkiem. Farszem napełniamy krokiety formowane z masy grochowej. Następnie moczymy krokiety w roztrzepanym jajku i obtaczamy w bułce tartej. Smażymy na oleju. Nadziewane krokiety z grochu podaje się z różnymi sosami.
Opiekanki z grochu
Z purée grochowego trzeba zrobić masę, dodając 1 pokrojoną w kostkę i przesmażoną cebulę, po 1 łyżce posiekanego kopru i pietruszki, kilka łyżek bułki tartej (na objętość około 1 litra masy około 8 łyżek) i 2 surowe jajka.
Masę wyrabiamy jak na kotlety mielone. Postępujemy podobnie jak w przypadku krokietów – formujemy kotleciki, moczymy w roztrzepanym jajku i obtaczamy w bułce tartej. Smażymy na złoty kolor. Do takich opiekanek podaje się ostre sosy o smaku np. chrzanowym, pomidorowym czy korniszonowym.
Warszawski spacer z Tomaszem Judymem
- Szczegóły
W ramach realizowanego projektu Warszawskich Inicjatyw Edukacyjnych pt. "Jak przygoda, to tylko w Warszawie" odbyliśmy spacer edukacyjny śladami Tomasza Judyma, bohatera "Ludzi bezdomnych". Obraz XIX-wiecznej Warszawy, wyłaniający się z powieści Stefana Żeromskiego „Ludzie bezdomni” jest opisem przepełnionym smutkiem, poczuciem społecznej niesprawiedliwości, przekonaniem o rozprzestrzeniających się chorobach i braku podstawowej higieny. Kolejnym opisem Warszawy jest bowiem ten poczyniony z okazji wizyty Tomasza Judyma u swojego starszego brata Wiktora.
W warszawskim salonie doktora Czernisza
- Szczegóły
W ramach realizowanego projektu Warszawskich Inicjatyw Edukacyjnych pt. "Jak przygoda, to tylko w Warszawie" zainscenizowaliśmy salon warszawski, w którym zgromadziła się bogata elita ówczesnych warszawskich lekarzy. Pierwszym dosyć szczegółowym opisem stolicy jest ten wyłaniający się z kart odczytu Tomasza Judyma u doktora Czernisza, będący efektem kilku miesięcy obserwacji, setek przeczytanych artykułów i poczynionych badań. Ten referat głównego bohatera nie napawał optymizmem i chęcią odwiedzenie dzielnic, o których opowiadał.
Zebranych w salonie gospodarza przedstawicieli medycznej śmietanki stolicy młody, idealistyczny doktor przeniósł w swoim odczycie za mur powązkowski, a dokładniej na plac Parysowski. Miejsce to było wypełnione warsztatami i sklepikami Żydów, zamieszkałymi przez właścicieli. W takich warunkach na świat przychodziły nowe pokolenia handlarzy. Wszyscy tłoczyli się na małej przestrzeni, w powietrzu unosił się kurz, półki zalegał brud. Czy odczyt młodego lekarza-społecznika zainteresował środowisko warszawskie? My już wiemy, że nie. Prawdopodobnie największym zainteresowaniem cieszyły się desery serwowane w trakcie salonowego spotkania.
Jak przygoda, to tylko w Warszawie
- Szczegóły
W ramach Warszawskich Inicjatyw Edukacyjnych rozpoczęliśmy nowy projekt kulturowy pt. "Jak przygoda, to tylko w Warszawie". Projekt jest zgodny z Programem Rozwoju Kultury dla Warszawy oraz tendencjami oświatowo-kulturowymi i Warszawskim Programem Edukacji Kulturowej. Uczniowie w trakcie kilku miesięcy realizują program edukacji kulturowej ZSG, tematem którego są realia kultury miejskiej - poznawanie przez młodzież dziedzictwa kulturowego Warszawy-najbliższego środowiska i regionu, domu rodzinnego. Projekt został zrealizowany poprzez ideę czynnego uczestnictwa w kulturze w taki sposób, aby młodzi ludzie, we wspólnej przygodzie artystycznej, byli dla siebie przewodnikami i nauczycielami, aby umieli dzielić się kulturą i tradycją miasta, bohaterów literackich, swych rodzin oraz wtajemniczać w jej intymność innych uczestników.
Badanie i gromadzenie treści odbywa się symultanicznie-dramowo w szkole, w formie wywiadów „w terenie”, w klubach osiedlowych, w miejscach kultury, a także w prywatnych mieszkaniach z uwzględnieniem jednostkowości "eventów-przygód" rodzinnych. Takie działania mogą spowodować, że historia nie będzie zarezerwowana tylko dla historyków czy badaczy dziejów, ale że zwykli mieszkańcy miasta też będą mogli opowiadać swoją historię, rozmawiać o niej, dzielić się nią, zadawać pytania.
Historia literacka i znanego środowiska kulturowego stanie się czymś ważnym dla młodego pokolenia. Wydarzenia, wycieczki - "przygody", ich cel, przebieg i treść nabiorą nowego, kulturowego znaczenia. No to zaczynamy przygody w Warszawie!
